ಬೆಂಗಳೂರು: ಈಗ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಕಂಪನಿಗಳು ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ನಗರಗಳಲ್ಲೇ ಹೆಚ್ಚು ನೆಲಸಿರುವುದರಿಂದ ಹಳ್ಳಿಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ಸಣ್ಣ ನಗರಗಳವರೆಗೆ ಜನರು ದೊಡ್ಡ ನಗರಗಳಿಗೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯ. ಹೀಗಾಗಿ, ದೊಡ್ಡ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಮನೆ ಬಾಡಿಗೆ ಹಿಡಿದು ಬದುಕಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಹಲವೊಮ್ಮೆ ಮನೆ ಮಾಲೀಕರು (Landlord) ಮತ್ತು ಬಾಡಿಗೆದಾರರ (Tenant) ಮಧ್ಯೆ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಾರಣಗಳಿಗೆ ವ್ಯಾಜ್ಯಗಳಾಗುವುದುಂಟು. ಮನೆ ಮಾಲೀಕರು ಹಾಕುವ ಷರತ್ತುಗಳಿಗೆ ಬಾಡಿಗೆದಾರ ಬದ್ಧತೆ ತೋರಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದೇ ಹೋಗಬಹುದು. ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಕಾರಣಕ್ಕೆಲ್ಲಾ ಬಾಡಿಗೆದಾರರನ್ನು ಮನೆಯಿಂದ ತೆರವುಗೊಳಿಸಲು ಯತ್ನಿಸಬಹುದು. ದಿಢೀರನೇ ಬಾಡಿಗೆ ದರ ವಿಪರೀತ ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದು, ನೀರಿನ ದರ ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದು, ಮನೆಗೆ ಬರುವ ಸಮಯ ಹೋಗುವ ಸಮಯ ಇತ್ಯಾದಿಗೆಲ್ಲಾ ವಿಪರೀತ ನಿರ್ಬಂಧಗಳನ್ನು ಹಾಕುವುದು ಹೀಗೆ ನಾನಾ ರೀತಿಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಬಾಡಿಗೆದಾರರು ಎದುರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಮನೆ ಮಾಲೀಕರು ಸ್ಥಳೀಯರಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅವರನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಲು ಬಾಡಿಗೆದಾರರಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಮನೆ ಬಾಡಿಗೆಗೆಂದು ಮಾಲೀಕರ ಬಳಿ ಭದ್ರತಾ ಠೇವಣಿಯಾಗಿ ಇರಿಸುವ ಹಣ ವಾಪಸ್ ಬರದೇ ಹೋಗಬಹುದು ಎಂಬ ಭಯದಲ್ಲಿ ಬಾಡಿಗೆದಾರರು ಮಾನಸಿಕ ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಂಡು ಓನರ್ ಹೇಳಿದಂತೆ ಕೇಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ರೆಂಟ್ ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಕಾಯ್ದೆಯಲ್ಲಿ (Rent Control Act) ಮನೆ ಮಾಲೀಕರಿಗೆ ಹಲವು ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಕೊಡಲಾಗಿದೆ. ಹಾಗೆಯೇ, ಬಾಡಿಗೆದಾರರಿಗೂ ಪ್ರಮುಖ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಕೊಡಲಾಗಿದೆ. ಮುಂಜಾಗ್ರತೆಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲಾದರೂ ಬಾಡಿಗೆದಾರರು ತಮ್ಮ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ತಿಳಿದಿರುವುದು ಒಳಿತು.
ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: BEML Sale: ಬೆಮೆಲ್ ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಇನ್ನೊಂದು ಹೆಜ್ಜೆ?; ಶೇ. 26ರಷ್ಟು ಪಾಲು ಮಾರಲು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಬಿಡ್ಗಳಿಗೆ ಆಹ್ವಾನ
ಅನೇಕ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಕರಾರು ಪತ್ರ ಅಥವಾ ಒಪ್ಪಂದ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೆಯೇ ಮನೆ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಹೋಗುವುದಿದೆ, ಅಥವಾ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಕೊಡುವುದಿದೆ. ಬಹಳ ಕಡೆ ಇಂಥದ್ದು ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಜ್ಯ ಉಂಟಾದಾಗ ಯಾರಿಗೂ ಕೂಡ ಕಾನೂನಾತ್ಮಕ ಬೆಂಬಲ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಮನೆ ಮಾಲೀಕ ಮತ್ತು ಬಾಡಿಗೆದಾರರ ಮಧ್ಯೆ ಕರಾರು ಒಪ್ಪಂದವಾಗಿ ಸಹಿ ಆಗಿರಬೇಕು. ಆಗ ಮನೆ ಮಾಲೀಕರು ಮತ್ತು ಬಾಡಿಗೆದಾರರು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಹಕ್ಕುಗಳು ಸಿಂಧುವಾಗಿರುತ್ತವೆ.
ಈಗ ಬಾಡಿಗೆ ಕರಾರುಗಳು 11 ತಿಂಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತಗೊಂಡಿರುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಿರಬಹುದು. 11 ತಿಂಗಳ ಬಳಿಕ ಬಾಡಿಗೆ ಮುಂದುವರಿಸುವುದಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ನವೀಕರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ 11 ತಿಂಗಳಿಗೆ ಕರಾರು ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸಲು ಕಾರಣ ಇದೆ. ಬಾಡಿಗೆ ಕರಾರು ಒಂದು ವರ್ಷ ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅವಧಿಯದ್ದಾದರೆ ಅದನ್ನು ನೊಂದಣಿ ಮಾಡಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ನಿಯಮ ಇದೆ. ಇದನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಕೆಲವು ಮನೆ ಮಾಲೀಕರು 11 ತಿಂಗಳ ಅವಧಿಗೆ ಬಾಡಿಗೆ ಕರಾರು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.