Poetry: ಅವಿತಕವಿತೆ; ಕವಿತೆ ನನಗೆ ಬಿಕ್ಕುವ ಆಗಸದಿ ಬೆಳಕ ಹೊತ್ತು ಬರುವ ಸೂರ್ಯ
Poem : ‘ಸಾವು ರುಚಿಸುವಾಗ ಬದುಕು ಬದುಕುವ ತೀವ್ರತೆಯಲ್ಲಿ ಸಾವು ಇದಿರುಗೊಳ್ಳುವ ನೆರಳು -ಬೆಳಕಿನ ಬಣ್ಣಗಳ ಏಕರೇಖೆಯಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾನ್ವಾಸ್ ಮೇಲೆ ಚಿತ್ರಿಸುವ ಮಹಾ ಕಲಾವಿದ ಅಭದ್ರತೆ. ಈ ಅಭದ್ರತೆಯೇ ನನಗೆ ಧ್ಯಾನಸ್ಥ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ದರ್ಶಿಸುವ ಮಹಾಗುರು.’ ನಾಗರಾಜ ಪೂಜಾರ
ಅವಿತಕವಿತೆ | AvithaKavite : ಸಾವು ರುಚಿಸುವಾಗ ಬದುಕು ಬದುಕುವ ತೀವ್ರತೆಯಲ್ಲಿ ಸಾವು ಇದಿರುಗೊಳ್ಳುವ ನೆರಳು -ಬೆಳಕಿನ ಬಣ್ಣಗಳ ಏಕರೇಖೆಯಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾನ್ವಾಸ್ ಮೇಲೆ ಚಿತ್ರಿಸುವ ಮಹಾ ಕಲಾವಿದ ಅಭದ್ರತೆ. ಈ ಅಭದ್ರತೆಯೇ ನನಗೆ ಧ್ಯಾನಸ್ಥ ಮನಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ದರ್ಶಿಸುವ ಮಹಾಗುರು. ಹಿರಿಯರ ಅಥವಾ ನನ್ನ ಸಮಕಾಲೀನ ಕವಿಗಳ ಕವಿತೆಗಳನ್ನ ಓದಿದಾಗ ನನಗೆ ಹಲವು ಆಯಾಮಗಳ ಕರುಳು ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟಿವೆ, ಜೀವಪರವಾಗಿ ಬದುಕುವ ಕಲೆಯನ್ನು ಕಲಿಸಿವೆ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಬರೆಯುವಂತೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿವೆ ಹಾಗಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಓದಿದಾಗ, ಓದಿದ್ದನ್ನು ಇಹವಾಗಿಸುವ ಇಹದಿಂದ ಪರವಾಗಿಸುವ ಹುಚ್ಚುತನಕ್ಕೆ ಕವಿತೆ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ. ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಬದುಕು ಅನಿವಾರ್ಯವಾದಾಗ ಅದನ್ನು ಕೆದಕುವ ಭಯದಿಂದ ಕವಿತೆ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ. ಕವಿತೆ ನನಗೆ ಬಿಕ್ಕುವ ಆಗಸದಿ ಬೆಳಕ ಹೊತ್ತು ಬರುವ ಸೂರ್ಯ. ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ನನಗೆಲ್ಲವೂ ದಕ್ಕಿದೆ ಎಂಬ ಭ್ರಮೆಗಿಂತ ಸಿಕ್ಕಿದೆ ಎಂಬ ಆತ್ಮತೃಪ್ತಿಯಿದೆ.
ನಾಗರಾಜ ಪೂಜಾರ, ಕವಿ
*
ಅವಸರವಿರದ ನಿಸರ್ಗದಲಿ ಸಗ್ಗದ ಮಾತು
ಬಂಗಿ ಧೇನಿಸುವ ಬೆಟ್ಟದ ಕಾಡು
ದೈನೇಸಿ ಬೆವರು ಮೈಗೆ.
ನೇರ-ವಿಲೋಮ ತುದಿಗೆ ಸೂರ್ಯ-ಚಂದಿರ
ಒಬ್ಬನಿಗೆ ಸಜೆ, ಇನ್ನೊಬ್ಬನಿಗೆ ರಜೆ ಬರಪೂರ
ಬೆವರು-ಬಂಗಿಯ ನೇರ-ವಿಲೋಮ ನಿಸರ್ಗ ಸಗ್ಗ.
ಹಸಿವಿನೊಟ್ಟೆಯವಳು ಮುಟ್ಟಾಗಿದ್ದಾಳೆ
ಕಡು ನೀಲಗೆಂಪು ಹರಿವು
ಇಳೆಗೆ ತೊಗಟೆಯ ಕಾವು
ಇಳಿಯುತ್ತಾಳೆ, ನಿಲ್ಲುತ್ತಾಳೆ, ಇಳಿಯುತ್ತಾಳೆ
ಇಳಿಯುವ ನಿಲ್ಲುವ ಹೊಟ್ಟೆಯ ಮುಟ್ಟು ಹಸಿವು.
ಗಾಢ ನಿದ್ದೆಯಲಿ ಎದ್ದವನವನು
ಗುಲಾಗಿ ತುಟಿ ಮಂದಸ್ಮಿತ ಬೆಳ್ಳಿ ಕಿರಣ
ಗಾಡ ನಿದ್ದೆಯಲಿ ಬಿದ್ದವನವನು
ಹಚ್ಚಹಸಿರು ಹೊದಿಕೆ ಬಾಯಿಜೊಲ್ಲು ತಾಣ
ಬಿದ್ದು-ಎದ್ದವನ ಆಟ-ಮಾಟ ಗಾಡನಿದ್ದೆ.
ಜನರ ರೇಜಿಗೆ, ಅವರ ತೇಜಿಗೆ
ಜಾಜಿ-ಸಂಪಿಗೆ ನಾಗಮುಡಿಗೆ
ತರತರಹ ಆರು ತರಹ ಮುಡಿಯ ಅಡಿಗೆ
ಬೇಡುತ್ತಾರೆ, ಕೊಡುತ್ತಾರೆ, ಬೇಡುತ್ತಾರೆ
ಬೇಡಿ-ಕೊಡುವ ಹಾರ-ವ್ಯವಹಾರ ನಾಗಮುಡಿ.
ಅವಸರದ ನಿಸರ್ಗದಲಿ ಸಗ್ಗದ ಮಾತು
ಅವಳು ಒಲೆಯನ್ನು ಊದುತ್ತಾಳೆ
ಇವನು ಹೊಗೆಯನ್ನು ಉಗುಳುತ್ತಾನೆ.
*
ಆರ್. ತಾರಿಣಿ ಶುಭದಾಯಿಣಿ ಕವಿತೆಗಳನ್ನೂ ಓದಿ : Poetry: ಅವಿತಕವಿತೆ; ‘ತೊಂಬತ್ತಾದರೂ ಅಪ್ಪ ಸಾಯುತ್ತಿಲ್ಲ!’ ಆಸ್ತಿಗಾಗಿ ಕೋರ್ಟ್ ಮೊರೆ ಹೋಗಿದ್ದ ಸೋಫೊಕ್ಲಿಸ್ನ ಮಕ್ಕಳು
ನಾಗರಾಜ ಪೂಜಾರರ ಪ್ರಕಟಿತ ಸಂಕಲನ ಮತ್ತು ಕೈಬರಹ
ನಮ್ಮೂರು ಹೂವಿನಹಡಗಲಿ ಹತ್ತಿರದ ಹೊಳೆ ದಂಡೆಯ ಹಳ್ಳಿ ಮಾಗಳದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದ ಕವಿ ನಾಗರಾಜ ಪೂಜಾರ. ಊರ ಹೆಸರುಗಳ ಹಿಂದಿನ ರಾಜರಾಳ್ವಿಕೆಯ ಚರಿತ್ರೆಯನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಬಿರುಕುಬಿಟ್ಟ ವರ್ತಮಾನದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ಬದುಕು ನನ್ನಂತೆಯೇ ನಾಗರಾಜರದೂ ಹೌದು. ಹಾಗೆಂದೇ ಅವರ ಕವನಗಳಲ್ಲಿ ಆಗಿಹೋದ ವೈಭವದ ಹಳವಂಡಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತವಾದ, ಆಗಬೇಕಾದ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ಸಾಗುವ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯೇ ಅವರ ಕವಿತೆಗಳಲ್ಲಿ ಆಕೃತಿಯನ್ನು ಪಡೆದಿದೆ. ಈ ಹಾದಿಯ ಸಂಕೀರ್ಣತೆಗಳೇ ಅವರ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ರೂಪ ನೀಡುತ್ತವೆ. ಕವಿತೆಯನ್ನು ಕಲಾತ್ಮಕಗೊಳಿಸುವ ಹಂಬಲದ ಶಾಬ್ದಿಕ ಕುಸುರಿಯ ಅತ್ಯಾಸಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ನಾಗರಾಜ್ ತಮ್ಮ ಕಾವ್ಯದ ತಿರುಳಿಗಿಂತ ತೊಗಟೆಯನ್ನು ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇವರ ಚಿತ್ತದಲ್ಲಿ ಕಿಕ್ಕಿರಿದ ಚಿತ್ರ -ಪಾತ್ರಗಳು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಯ ಇಕ್ಕಟ್ಟಿನಿಂದ ಹೊರ ನೆಗೆವ ಹಂಬಲದಲ್ಲಿ ಅಂಬೆಗಾಲಿಟ್ಟು ಓಡುತ್ತವೆ.
ಬಿ. ಪೀರ್ ಬಾಷ, ಕವಿ
*
ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಾಗಿ : tv9kannadadigital@gmail.com
*
ಶ್ರೀದೇವಿ ಕೆರೆಮನೆ ಕವನಗಳನ್ನೂ ಓದಿ : Poetry : ಅವಿತಕವಿತೆ; ಪ್ರೇಮವೊಂದೇ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುವ ಈ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಯಾವ ಯೋನಿ ಹೆತ್ತು ಪಾವನವಾಯಿತೋ