Major Shaitan Singh: ಕೈಯೊಳಗೆ ಬಾಂಬ್​ ಸ್ಫೋಟಗೊಂಡರೂ ಕಾಲಿಗೆ ಮೆಷಿನ್ ಗನ್ ಕಟ್ಟಿ ಚೀನಾ ಸೈನಿಕರ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡಿದ್ದ ಮೇಜರ್ ಶೈತಾನ್ ಸಿಂಗ್

ಭಾರತದ ಪ್ರಬಲ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಅಡಿಪಾಯವು ಸಾವನ್ನೂ ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ, ಭಾರತ ಮಾತೆಯನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ತಲೆಬಾಗದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಂಡ ಆ ವೀರ ಪುರುಷರ ತ್ಯಾಗದ ಮೇಲೆ ನಿಂತಿದೆ. ಅಂತಹ ಧೀರ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮೇಜರ್ ಶೈತಾನ್ ಸಿಂಗ್. ಕೈಯಲ್ಲಿ ಬಾಂಬ್ ಸ್ಫೋಟವಾಗಿತ್ತು ಕಿಂಚಿತ್ತೂ ಅಂಜದೆ ಕಾಲಿಗೆ ಮೆಷಿನ್ ಗನ್ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಶತ್ರುಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡಿದ್ದರು. 1962ರ ಭಾರತ-ಚೀನಾ ಯುದ್ಧದ ವೇಳೆ ಈ ಘಟನೆ ನಡೆದಿದೆ, ಯುದ್ಧ ಮುಗಿದ ಮೂರು ತಿಂಗಳ ನಂತರ, ಮೇಜರ್ ಶೈತಾನ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ ಮೃತ ದೇಹ ಬರ್ಫ್ ಗಲಿಯಲ್ಲಿ ಪತ್ತೆಯಾಗಿತ್ತು.

ಅವರ ದೇಹ ಮತ್ತು ಕಾಲುಗಳಿಗೆ ಹಗ್ಗವನ್ನು ಕಟ್ಟಲಾಗಿತ್ತು. ದೃಷ್ಟಿ ಮುಂದೆ ಇತ್ತು ಮತ್ತು ಬೆರಳುಗಳು ಮೆಷಿನ್ ಗನ್‌ನ ಟ್ರಿಗರ್‌ನಲ್ಲಿದ್ದವು. ತುಂಬಾ ಚಳಿಯಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಅವನ ದೇಹ ಹಿಮದಿಂದ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿತ್ತು.

16,000 ಸೈನಿಕರ ವಿರುದ್ಧ ಸಣ್ಣ ತುಕಡಿಯೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡಿದ್ದರು ಅಂದು 18, ನವೆಂಬರ್ 1962ರ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಅದು ತಂಪಾದ ಮುಂಜಾನೆ ಮೇಜರ್ ಶೈತಾನ್ ಸಿಂಗ್, ಕೇವಲ 123 ಸೈನಿಕರ ತನ್ನ ತುಕಡಿಯೊಂದಿಗೆ, ಚೀನಾದ ದುಷ್ಕೃತ್ಯಗಳನ್ನು ವಿಫಲಗೊಳಿಸಲು 17,000 ಅಡಿ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಕಾವಲು ನಿಂತಿದ್ದರು. ಕುಮಾನ್ ಬೆಟಾಲಿಯನ್‌ನ ಅವರನ್ನು ಚುಶುಲ್ ಸೆಕ್ಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ನಿಯೋಜಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ರೆಜಾಂಗ್ ಲಾದಲ್ಲಿ ಚೀನಾದ ಕಡೆಯಿಂದ ಕೆಲವು ಚಲನೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾದಾಗ ಮುಂಜಾನೆ ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹಿಮಪಾತವಾಗಿತ್ತು.

ಮತ್ತಷ್ಟು ಓದಿ: 75ನೇ ಗಣರಾಜ್ಯೋತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಹಲವು ವಿಶೇಷ! ಇಲ್ಲಿದೆ ವಿವರ

ಬೆಟಾಲಿಯನ್ ಸೈನಿಕರು ತಮ್ಮ ಕಡೆಗೆ ಬೆಳಕಿನ ಕೆಲವು ಚೆಂಡುಗಳು ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದರು. ಈ ಬೆಳಕಿನ ಚೆಂಡುಗಳು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಲ್ಯಾಂಟರ್ನ್ಗಳಾಗಿದ್ದು, ಚೀನಾದ ಸೇನೆಯು ಅನೇಕ ವಿಹಾರ ನೌಕೆಗಳ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ನೇತುಹಾಕಿ ಭಾರತದ ಕಡೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ನಂತರ ತಿಳಿದುಬಂದಿದೆ. ಇದು ಚೀನಾದ ಪಿತೂರಿಯಾಗಿದ್ದು, ಇದರಿಂದ ಭಾರತೀಯ ಸೈನಿಕರು ಗುಂಡು ಹಾರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಮದ್ದುಗುಂಡುಗಳು ಖಾಲಿಯಾಗುತ್ತವೆ. ಚಳಿಯಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟು ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಕಾದಾಡುವ ಅನುಭವ ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಗೆ ಇಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಚೀನೀಯರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು.

ಬೆಟಾಲಿಯನ್‌ನ ಮೇಜರ್ ಶೈತಾನ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ ಬಳಿ ಕೇವಲ 123 ಸೈನಿಕರು, 100 ಹ್ಯಾಂಡ್ ಗ್ರೆನೇಡ್‌ಗಳು, 300-400 ರೌಂಡ್‌ಗಳ ಬುಲೆಟ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಹಳೆಯ ಬಂದೂಕುಗಳಿವೆ ಎಂದು ತಿಳಿದಿತ್ತು. ಅವು ಎರಡನೇ ಮಹಾಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವೆಂದು ಘೋಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟವು. ಇದರ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಅವರು ಪ್ರತೀಕಾರದ ಕ್ರಮದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಂಡರು.

ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಏನೂ ಇಲ್ಲ, ಆದರೆ ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಯಲು ಬಯಸುವವರು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು, ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದವರು ಹಿಂತಿರುಗಬೇಕು’ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಮೇಜರ್ ಶೈತಾನ್ ಸಿಂಗ್ ಇದ್ದಂತೆ, ಅವನ ಬೆಟಾಲಿಯನ್‌ನ ಧೈರ್ಯಶಾಲಿಗಳು. ಒಬ್ಬ ಸೈನಿಕನೂ ಹಿಂತಿರುಗಲಿಲ್ಲ. ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆಯಿಂದ ಫಿರಂಗಿಗಳು ಮತ್ತು ಮೋರ್ಟಾರ್‌ಗಳ ದಾಳಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಭಾರತೀಯ ಸೈನಿಕನು ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ, ತಲಾ 10 ಚೀನೀ ಸೈನಿಕರನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಿದ್ದರು.

ಈ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾರತೀಯ ಸೈನಿಕರು ಹುತಾತ್ಮರಾಗಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅನೇಕರು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಗಾಯಗೊಂಡರು. ತನ್ನ ತಂಡವನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಿ ಚೀನಾ ಸೈನಿಕರ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ನಡೆಸಿದ ಮೇಜರ್ ಶೈತಾನ್ ಸಿಂಗ್ ಬಾಂಬ್ ಸ್ಫೋಟದಿಂದ ಕೈ ಛಿದ್ರವಾಗಿತ್ತು. ಇಬ್ಬರು ಸೈನಿಕರು ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ಮೇಜರ್ ಅನ್ನು ದೊಡ್ಡ ಹಿಮಾವೃತ ಬಂಡೆಯ ಹಿಂದೆ ಕರೆದೊಯ್ದರು. ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸಹಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಅವರು ಬೆಟ್ಟಗಳಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿಯಬೇಕಾಗಿತ್ತು, ಆದರೆ ಮೇಜರ್ ಇದನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದ್ದರು.

ಗಾಯಗೊಂಡ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಸೈನಿಕರಿಗೆ ಮೆಷಿನ್ ಗನ್ ತರುವಂತೆ ಆದೇಶಿಸಿದರು. ಈ ಮಂಜುಗಡ್ಡೆಯ ಬಂಡೆಯ ಹಿಂದಿನಿಂದ ತನ್ನ ಕಾಲಿಗೆ ಮೆಷಿನ್ ಗನ್ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಹಗ್ಗದ ಸಹಾಯದಿಂದ ಮೆಷಿನ್ ಗನ್ ಮೇಲೆ ಗುಂಡು ಹಾರಿಸತೊಡಗಿದರು.

ತನ್ನ ಜೊತೆಗಿದ್ದ ಸೈನಿಕರನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಿ ತನ್ನ ಕೊನೆಯುಸಿರು ಇರುವವರೆಗೂ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಗುಂಡು ಹಾರಿಸುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು. ಯುದ್ಧವು ಕೊನೆಗೊಂಡಾಗ, ಶೈತಾನ್ ಸಿಂಗ್ ಬಗ್ಗೆ ಏನೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹಿಮಪಾತವಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅವರು ಹಿಮದಲ್ಲಿ ಹೂತುಹೋಗಿದ್ದರು.

ಮೂರು ತಿಂಗಳ ನಂತರ, ಹಿಮ ಕರಗಿತು ಮತ್ತು ರೆಡ್ ಕ್ರಾಸ್ ಸೊಸೈಟಿ ಮತ್ತು ಸೇನಾ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಅವರನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ, ಕುರುಬನ ಮಾಹಿತಿಯ ಮೇರೆಗೆ, ಮೇಜರ್ ಶೈತಾನ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರು ಚೀನಿಯರ ಮೃತದೇಹಗಳನ್ನು ಹಾಕುವ ಅದೇ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಬಂಡೆಯ ಕೆಳಗೆ ಕಂಡುಬಂದರು.

ಕಾಲುಗಳಿಗೆ ಹಗ್ಗವನ್ನು ಕಟ್ಟಲಾಗಿತ್ತು, ಅವr ಕಣ್ಣುಗಳು ಮುಂದೆ ಇದ್ದವು ಮತ್ತು ಅವನ ಬೆರಳುಗಳು ಮೆಷಿನ್ ಗನ್‌ನ ಟ್ರಿಗರ್‌ನಲ್ಲಿದ್ದವು. ದೇಹಕ್ಕೆ ಕಲ್ಲು ಕಟ್ಟಲಾಗಿತ್ತು. ಮೇಜರ್ ಶೈತಾನ್ ಸಿಂಗ್ ಚೀನಾದ ಸೈನಿಕರೊಂದಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಕಾಲ ಹೋರಾಡುತ್ತಿದ್ದನೆಂದು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಬಹುಶಃ ಗಂಟೆಗಳವರೆಗೆ ಅಥವಾ ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಇರಬಹುದು.

ಅವರೊಂದಿಗೆ 114 ಸೈನಿಕರ ಶವವೂ ಪತ್ತೆಯಾಗಿತ್ತು, ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯ ಸೈನಿಕರು 1800 ಚೀನಾ ಸೈನಿಕರನ್ನು ಕೊಂದಿದ್ದರು. ಮೇಜರ್ ಶೈತಾನ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರನ್ನು ಅವರ ಹುಟ್ಟೂರಾದ ಜೋಧ್‌ಪುರದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರಿ ಗೌರವಗಳೊಂದಿಗೆ ಅಂತ್ಯಸಂಸ್ಕಾರ ಮಾಡಲಾಯಿತು.

ಇದಾದ ನಂತರ ಅವರಿಗೆ ದೇಶದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಶೌರ್ಯ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯಾದ ಪರಮವೀರ ಚಕ್ರವನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು,  ಅವರ ಕುಟುಂಬವು ಸೇನೆಯೊಂದಿಗೆ ಸುದೀರ್ಘ ಒಡನಾಟವನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು.

ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸುದ್ದಿಗಳಿಗಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಲಿಕ್ ಮಾಡಿ