ಎಚ್ಐವಿ ಅಥವಾ ಹ್ಯೂಮನ್ ಇಮ್ಯುನೊ ಡಿಫಿಷಿಯನ್ಸಿ ವೈರಸ್ (HIV AIDS) ಒಂದು ರೆಟ್ರೊ ವೈರಸ್ ಆಗಿದ್ದು, ಮೂಲತಃ ಪಶ್ಚಿಮ ಆಫ್ರಿಕಾದ (West Africa) ಚಿಂಪಾಂಜಿಗಳಿಂದ 1930 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಬಂದಿದೆ. ಇದು ಬೇಟೆಯಾಡುವಾಗ ರಕ್ತ ವರ್ಗಾವಣೆಯ ಮೂಲಕ ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಹರಡಿತು ಮತ್ತು ನಂತರದ ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ಆಫ್ರಿಕಾ ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದ ಇತರ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ವೈರಸ್ ಹರಡಿತು ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ. 1981ರಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕದಲ್ಲಿ ಯುವ ಸಲಿಂಗಕಾಮಿ ಪುರುಷರಲ್ಲಿ ಅಪರೂಪದ ನ್ಯುಮೋನಿಯಾ ಮತ್ತು ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ನ ಹೆಚ್ಚಿನ ದರಗಳು ಕಂಡುಬಂದಾಗ ಇದನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾಯಿತು. ಇದನ್ನು ಸಲಿಂಗ ಸಬಂಧಿತ ಪ್ರತಿರಕ್ಷಣಾ ಸಮಸ್ಯೆ -GRID ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಯಿತು. 1982 ರಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಏಡ್ಸ್ ಎಂದು ಮರುನಾಮಕರಣ ಮಾಡಲಾಯಿತು.
ಅನೇಕ ಮಹಿಳೆಯರು ಈ ವೈರಸ್ ಸೋಂಕಿಗೆ ಒಳಗಾಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಇದು ಗರ್ಭಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಹೆರಿಗೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಶಿಶುಗಳಿಗೆ ವರ್ಗಾವಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
2020 ರ ವಿಶ್ವ ಆರೋಗ್ಯಸಂಸ್ಥೆ ದಾಖಲೆ ಪ್ರಕಾರ ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ 37.7 ಮಿಲಿಯನ್ ಜನರು HIV ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಅದರಲ್ಲಿ 16.7 ಮಿಲಿಯನ್ ಪುರುಷರು, 19.3 ಮಿಲಿಯನ್ ಮಹಿಳೆಯರು. ಮಹಿಳೆಯರಲ್ಲಿ 1.3 ಮಿಲಿಯನ್ ಗರ್ಭಿಣಿಯರು ಮತ್ತು 1.7 ಮಿಲಿಯನ್ ಪ್ರಕರಣಗಳು 15 ವರ್ಷಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ವಯಸ್ಸಿನ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದಿವೆ.
ವೈರಸ್ ರಕ್ತ, ವೀರ್ಯ ಮತ್ತು ಯೋನಿ ದ್ರವಗಳಮೂಲಕ ಹರಡುತ್ತದೆ. ಸೋಂಕಿತ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಯೋನಿ, ಮೌಖಿಕ ಅಥವಾ ಗುದನಾಳದ ಅಸುರಕ್ಷಿತ ಸಂಭೋಗವು ಅಪಾಯಕಾರಿ. ಸೋಂಕಿತ ಮಾದಕ ವ್ಯಸನಿಗಳ ಸೂಜಿಗಳು ಮತ್ತು ಶೇವಿಂಗ್ ಬ್ಲೇಡ್ಗಳ ಬಳಕೆ ಮತ್ತೊಂದು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಅಂಶವಾಗಿದೆ. ಸೋಂಕಿತರು ಬಳಸಿದ ಸರ್ಜಿಕಲ್ ಬ್ಲೇಡ್ಗಳು ಮತ್ತು ಇಂಜೆಕ್ಷನ್ ಸೂಜಿಗಳ ಬಳಕೆಯಿಂದಲೂ ಸೋಂಕು ಹರಡುವ ಅಪಾಯವಿದೆ.
ಗರ್ಭಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಹೆರಿಗೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸೋಂಕಿತ ಗರ್ಭಿಣಿ ತಾಯಿಯಿಂದ ಅವಳ ಮಗುವಿಗೆ ಕೂಡ ಏಡ್ಸ್ ಹರಡುತ್ತದೆ. ಅಸುರಕ್ಷಿತ ಸೂಜಿಗಳಿಂದ ಹಚ್ಚೆ ಮತ್ತು ದೇಹವನ್ನು ಚುಚ್ಚುವ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಏಡ್ಸ್ ಹರಡುವ ಅಪಾಯವಿದೆ.
ಕೈಕುಲುಕುವುದು, ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದು, ಒಟ್ಟಿಗೆ ಊಟ ಮಾಡುವುದು, ಟಾಯ್ಲೆಟ್ ಸೀಟ್, ಡೋರ್ ನಾಬ್ ಅಥವಾ ಭಕ್ಷ್ಯಗಳನ್ನು ಬಳಸುವುದರಿಂದ ಎಚ್ಐವಿ ಹರಡುವುದಿಲ್ಲ.
ಒಮ್ಮೆ ರಕ್ತದಲ್ಲಿ HIVಸೇರಿಕೊಂಡರೆ ದೇಹದ ರಕ್ಷಣಾ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳಿಗೆ ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾದ ಸಹಾಯಕ T ಜೀವಕೋಶಗಳ (CD 4 ಜೀವಕೋಶ) ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ನಂತರ ಈ ವೈರಸ್ CD 4 ಕೋಶ ಬಳಸಿ ದೇಹದಾದ್ಯಂತ ಹರಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆ ಮೂಲಕ ದೇಹದ ರಕ್ಷಣಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಕುಸಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ. ಏಕೆಂದರೆ CD 4 ಕೋಶವು ನಂತರ ಸಾಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿಯು ರೋಗಗಳಿಗೆ ಗುರಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ.
ಆರಂಭಿಕ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಸೋಂಕಿಗೆ ಒಳಗಾದ ರೋಗಿಯು ಒಂದರಿಂದ ಆರು ವಾರಗಳವರೆಗೆ ಅನಾರೋಗ್ಯದಂತಹ ಸಣ್ಣ ಜ್ವರವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾನೆ. ಜ್ವರ, ಗಂಟಲುನೋವು, ಸ್ನಾಯು ನೋವು, ಕೀಲು ನೋವು, ಚರ್ಮದ ಮೇಲೆ ದದ್ದು, ವಾಕರಿಕೆ, ವಾಂತಿ, ಅತಿಸಾರ, ಬಾಯಿ ಹುಣ್ಣು, ಆಯಾಸ, ಜನನಾಂಗದ ಹುಣ್ಣುಗಳಂತಹ ಕೆಲವು ಈ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು.
ಹೆಚ್ಚಿನವರಲ್ಲಿ ಈ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಕೆಲವು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ರಮೇಣ ಪರಿಹಾರವಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ರೋಗಿಗಳು ಸೌಮ್ಯವಾದ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ಯಾವ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣಿಸದೇ ಇರಬಹುದು. ಇದು ಸುಪ್ತ ಅವಧಿಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಇರುತ್ತದೆ.
ಈ ವೈರಸ್ನ ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ದಾಳಿಯು ಪ್ರತಿರಕ್ಷಣಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಹಾನಿಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಎಚ್ಐವಿ ಸೋಂಕನ್ನು ಏಡ್ಸ್ ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಇತರ ಗಂಭೀರ ಸೋಂಕುಗಳಿಂದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ವೈರಲ್ ಲೋಡ್ ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆಯಾದ CD 4 ಕೋಶಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ. ಏಡ್ಸ್ ನ ಕೆಲವು ಲಕ್ಷಣಗಳೆಂದರೆ ಬಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಸೋಂಕು, ದಣಿವು, ತಲೆನೋವು, ಒಣ ಕೆಮ್ಮು, ತೂಕ ನಷ್ಟ, ಅತಿಸಾರ, ಸ್ನಾಯುವಿನ ಬಲವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಇತ್ಯಾದಿ.
ಎಚ್ಐವಿ ಪಾಸಿಟಿವ್ ರೋಗಿಗಳು ಕೋವಿಡ್, ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಮತ್ತು ಸಿ ಮತ್ತು ಕ್ಷಯರೋಗ ಮತ್ತು ಫಂಗಲ್ ಸೋಂಕಿನಂತಹ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ತುತ್ತಾಗಬಹುದು.
1980 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಏಡ್ಸ್ ರೋಗ ಪತ್ತೆಯಾದ ನಂತರದ ಸರಾಸರಿ ಜೀವಿತಾವಧಿಯು ಸರಿಸುಮಾರು ಒಂದು ವರ್ಷವಾಗಿತ್ತು. ಆಂಟಿ ರೆಟ್ರೊ ವೈರಲ್ ಥೆರಪಿ (ART) HIV ಸೋಂಕನ್ನು ಬಹುತೇಕ ಮಾರಣಾಂತಿಕ ಸೋಂಕಿನಿಂದ ಹೊರಗೆತರುತ್ತದೆ. ಸೋಂಕುಪೀಡಿತರು ದೀರ್ಘಕಾಲದವರೆಗೆ ಜೀವನನಡೆಸಬಹುದಾದ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತರುತ್ತದೆ. ಇಂದು ಎಚ್ಐವಿ ಸೋಂಕಿನ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲೇ ಆ್ಯಂಟಿ ರೆಟ್ರೊ ವೈರಲ್ ಔಷಧಗಳ ಸಂಯೋಜನೆಯೊಂದಿಗೆ ಸೋಂಕಿತರು ಬೇರೆಯವರು ಬದುಕುವಷ್ಟೇ ವರ್ಷ ಬದುಕಬಹುದು.
-ಡಾ ಜಯಶ್ರೀ ನಾಗರಾಜ್ ಭಾಸ್ಗಿ
(ಲೇಖಕರು:ಹಿರಿಯ ಸಲಹೆಗಾರರು, ಪ್ರಸೂತಿ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀರೋಗ ಶಾಸ್ತ್ರ, ಫೋರ್ಟಿಸ್ ಆಸ್ಪತ್ರೆ, ರಿಚ್ಮಂಡ್ ರಸ್ತೆ, ಬೆಂಗಳೂರು)