Debt Burden On States: ರಾಜಕಾರಣದ ಜನಪ್ರಿಯ ಯೋಜನೆಗಳ ಭಾರಕ್ಕೆ ಒಂದು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟು ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಬಹುದು?

ಭಾರತದ ಕೆಲವು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಜನಪ್ರಿಯ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಿ, ಪುಗಸಟ್ಟೆಯಾಗಿ ಏನೇನೋ ನೀಡುತ್ತಿವೆ. ಇದರಿಂದ ಆರ್ಥಿಕತೆ ಹಡಾಲೆದ್ದು, ಸಮಸ್ಯೆ ಎದುರಾಗಬಹುದು ಎಂದು ಈಚೆಗೆ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅದು ಕೂಡ ಪ್ರಧಾನಮಂತ್ರಿ ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿ ಅವರ ಜತೆಗಿನ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ. ಇದು ನಡೆದದ್ದು ಏಪ್ರಿಲ್ 3ನೇ ತಾರೀಕಿನಂದು. ಪ್ರಧಾನಿ ಹಾಗೂ ಎಲ್ಲ ಇಲಾಖೆಯ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಗಳ ಮಧ್ಯೆ 2014ರಿಂದ ಈಚೆಗೆ ನಡೆದಂಥ ಒಂಬತ್ತನೇ ಸಂವಾದ ಇದು. ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಗಳಷ್ಟು ಸುದೀರ್ಘವಾಗಿ ನಡೆದ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಗಳು, ವಿಧಾನಸಭೆ ಚುನಾವಣೆ ವೇಳೆ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಘೋಷಣೆ ಮಾಡಿರುವ ಜನಪ್ರಿಯ ಯೋಜನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಮಗಿರುವ ಆತಂಕವನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿದ್ದು, ಈ ಯೋಜನೆಗಳು ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಸುಸ್ಧಿರವಾದದ್ದಲ್ಲ ಎಂದಿದ್ದಾರೆ. ಭಾರತದ ಹಲವು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳ ಬಳಿ ಹಣ ಇಲ್ಲ. ಆದರೂ ಅವುಗಳು ಪುಗಸಟ್ಟೆ ಸೌಕರ್ಯ, ಸವಲತ್ತುಗಳನ್ನು ನೀಡಲು ಮುಂದಾಗುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳಿಗೆ ಆದಾಯ ಮೂಲ ಯಾವುದು ಎಂಬ ಚಿಂತೆ ಕೂಡ ಇಲ್ಲ. ಈಗ ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಮಾರ್ಗ ಇಂಥ ಆರ್ಥಿಕ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನ (Financial Crisis) ಅನಾಹುತಕ್ಕೆ ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದೆಯೋ ಅದೇ ಮಾರ್ಗ ಇದು. ಇದಕ್ಕೆ ತಾಜಾ ಉದಾಹರಣೆ ಅಂದರೆ ಪಂಜಾಬ್​ ವಿಧಾನಸಭೆ ಚುನಾವಣೆ ವೇಳೆ ಎಎಪಿ (ಆಪ್) ನೀಡಿದ ಭರವಸೆಗಳು. ದಶಕಗಳ ಹಿಂದೆ ಇದ್ದ “ಸಂಪ್ರದಾಯ”ದಂತೆ ಕಂಡುಬಂತು.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಹಲವು ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳು ಉಚಿತ ವಿದ್ಯುತ್, ಉಚಿತ ಆಹಾರ ಧಾನ್ಯಗಳು, ಔಷಧಗಳು ಮತ್ತು ಇನ್ನೂ ಹಲವು ಸೇವೆಗಳು ಒಂದೋ ಸಬ್ಸಿಡಿ ದರದಲ್ಲಿ ನೀಡುವುದಾಗಿ ಅಥವಾ ಸಂಪೂರ್ಣ ಪುಕ್ಕಟೆ ನೀಡುವ ಮಾತು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಹೀಗೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ರಾಜ್ಯ ಬಜೆಟ್​ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಡ ಬೀಳುತ್ತದೆ. ಜತೆಗೆ ಆರೋಗ್ಯ, ಶಿಕ್ಷಣದಂಥ ಆದ್ಯತೆಯ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಮೀಸಲು ಇಡುವುದಕ್ಕೆ ಸವಲಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸುತ್ತದೆ. ತಮಿಳುನಾಡು ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಂತೂ ಈ ರೀತಿ ಪುಕ್ಕಟೆ ಯೋಜನೆ ರೂಪಿಸುವುದು ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳ ಪಾಲಿಗೆ ಕಲೆಗಾರಿಕೆ. 1954 ಮತ್ತು 1963ರ ಮಧ್ಯೆ ಅಲ್ಲಿನ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಆಗಿದ್ದ ಕೆ.ಕಾಮರಾಜ್ ಉಚಿತ ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಉಚಿತ ಊಟವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಪೂರಕ ಆಗುವಂತೆ ಈ ಕ್ರಮ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು. ಅಲ್ಲಿಂದ ಆಚೆಗೆ ಅಗ್ಗದ ಅಕ್ಕಿ, ಪುಕ್ಕಟೆ ಬಣ್ಣದ ಟೀವಿ, ನಗದು, ಕೃಷಿ ಸಾಲ ಮನ್ನಾ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ಬಂತು. ಈಗಂತೂ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡುವಂತೆಯೇ ಇಲ್ಲ.

ಇದೇ ಸ್ಥಿತಿ ಮುಂದುವರಿದಲ್ಲಿ ಇವತ್ತಿಗೆ ನಗದು ಇಲ್ಲದ ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಅಥವಾ ಗ್ರೀಸ್​ನಂಥ ಸ್ಥಿತಿ ಭಾರತದ ಹಲವು ರಾಜ್ಯಗಳ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಬರಲಿದೆ. ಶ್ರೀಲಂಕಾಗಂತೂ ಈಗ ಆಹಾರ ಮತ್ತು ತೈಲವನ್ನು ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಸಹ ಆಗದಂಥ ಆರ್ಥಿಕ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು. ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಗೇ ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ: ಪಂಜಾಬ್ ಒಂದು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ದೇಶವಾಗಿತ್ತು ಅಂದುಕೊಂಡರೆ ಅಲ್ಲಿನ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯ ಅಳತೆಗೋಲುಗಳು ಹಲವು ಶ್ರೀಲಂಕಾದಂತೆಯೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಹಾಗೂ ಪಂಜಾಬ್​ ಮಧ್ಯದ ಸಾಮ್ಯತೆಯನ್ನು ಹಾಗೇ ನೋಡುತ್ತಾ ಹೋಗಿ. 2021-22ರ ಹಣಕಾಸು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಪಂಜಾಬ್ ಜಿಡಿಪಿ 6,07,594 ಕೋಟಿ ರೂ. (ಹತ್ತಿರ ಹತ್ತಿರ 80 ಬಿಲಿಯನ್ ಯುಎಸ್​ಡಿ). ಇನ್ನು ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಜಿಡಿಪಿ ಕೂಡ ಹೂಬೇಹೂಬು 80 ಬಿಲಿಯನ್ ಯುಎಸ್​ಡಿ.

ಭಾರತದ ಪ್ರಮುಖ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಲ/ಜಿಡಿಪಿ ರೇಷಿಯೋ ಪಂಜಾಬ್​ನ ಸಾಲ/ಜಿಡಿಪಿ ರೇಷಿಯೋ ಶೇ 53.3ರಷ್ಟಿದ್ದು, ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ್ದಾಗಿದೆ. ಈಗ ಅಂದುಕೊಳ್ಳಿ: ಪಂಜಾಬ್ ಒಂದು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ದೇಶವಾಗಿದ್ದುಕೊಂಡು, ರಕ್ಷಣೆ, ಸಾಮೂಹಿಕ ಲಸಿಕೆ ಇಂಥದ್ದಕ್ಕೆ ಹಣ ಬೇಕೆಂದುಕೊಂಡರೆ ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾಲ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು. ಇದರಿಂದ ಸಾಲ/ಜಿಡಿಪಿ ರೇಷಿಯೋ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಅದು ಕೂಡ ಶೇ 10ರಷ್ಟು (ಬಹಳ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಅಂದಾಜು) ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಅದರ ಫಲಿತಾಂಶವಾಗಿ ಒಟ್ಟು ಜಿಡಿಪಿಯ ಶೇ 65ರಷ್ಟು ಸಾಲವೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಇವತ್ತಿಗೆ ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಸಾಲ/ಜಿಡಿಪಿ ಅನುಪಾತ ಶೇ 120ರಷ್ಟಿದೆ. ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ- ದೇಶ ನಡೆಸುವುದಕ್ಕೆ ಶ್ರೀಲಂಕಾಗೆ ಹಣ ಪಾವತಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಕೇವಲ ಒಂದು ದಶಕದ ಇವತ್ತಿನ ಪಂಜಾಬ್​ ಸ್ಥಿತಿ ಹೇಗಿದೆಯೋ ಅದೇ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಇತ್ತು. ಸಾಲ ಅನುಪಾತ ಶೇ 70ರಷ್ಟಿತ್ತು.

ಪಂಜಾಬ್​ನಂತೆಯೇ ಭಾರತದ ಹಲವು ರಾಜ್ಯಗಳ ಆರ್ಥಿಕ ಸ್ಥಿತಿ ಬಹಳ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಕೇಂದ್ರದಿಂದ ರಕ್ಷಣಾ ವೆಚ್ಚ ಸೇರಿ ಇತರ ದೊಡ್ಡ ವೆಚ್ಚಗಳನ್ನು ಭರಿಸುತ್ತಿರುವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಹೇಗೋ ಸಾಗುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ. ಹೋಲಿಕೆಗೆ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಎಂಟು ರಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಅವುಗಳ ಜಿಡಿಪಿ 130ರಿಂದ 150 ಬಿಲಿಯನ್ ಯುಎಸ್​ಡಿ ಮಧ್ಯೆ ಇದೆ. ಇವುಗಳ ಸಾಲ/ಜಿಡಿಪಿ ಅನುಪಾತ ಶೇ 25ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದು, ಇದನ್ನು ಅನಾರೋಗ್ಯಕರ ಅಂತಲೇ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ರಾಜ್ಯ/ದೇಶ– ಶ್ರೀಲಂಕಾ, ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶ, ಕೇರಳ, ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ, ಹರ್ಯಾಣ, ಬಿಹಾರ, ಪಂಜಾಬ್, ಒಡಿಶಾ, ಅಸ್ಸಾಂ, ಭಾರತ

FY21 GDP (ಮೇಲಿನ ಪಟ್ಟಿಯ ಅನುಸಾರ ಎಡದಿಂದ ಬಲಕ್ಕೆ ಯುಎಸ್​ಡಿ ಶತಕೋಟಿಗಳಲ್ಲಿ)** – 81, 130, 118, 120, 100, 99, 71, 67, 54, 1779

FY21 FY22ರ ಜಿಡಿಪಿಯ ಶೇಕಡಾವಾರು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಎಡದಿಂದ ಬಲಕ್ಕೆ ಬಾಕಿ ಇರುವ ಸಾಲ- 118.9, 36.5, 37.1, 29.1, 30.7, 36.2, 49.1, 28.8, 27.1, 50.87*

ಹಣಕಾಸು ವರ್ಷ 2022ಕ್ಕೆ GDPಯ ಶೇಕಡಾವಾರು ಸಾಲ ಎಡದಿಂದ ಬಲಕ್ಕೆ- 119.9, 37.6, 38.3, 29, 35.3, 26.7, 31.9, 58.8*

2017ರಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರವು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಹಣಕಾಸಿನ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಮತ್ತು ಬಜೆಟ್ ನಿರ್ವಹಣೆ (FRBM) ಸಮಿತಿಯು FY23ರ ವೇಳೆಗೆ ಜಿಡಿಪಿಯ ಶೇ 60ರಷ್ಟು ಸಾಮಾನ್ಯ ಸರ್ಕಾರಿ ಸಾಲಕ್ಕೆ (ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯಗಳೆರಡೂ) ಮಿತಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸಿದೆ. ಮತ್ತು ಈ ಒಟ್ಟಾರೆ ಮಿತಿಯೊಳಗೆ ಶೇ 40ರ ಮಿತಿಯನ್ನು ಕೇಂದ್ರವು ಮತ್ತು ಶೇ 20ರಷ್ಟು ರಾಜ್ಯಗಳು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ. ಇತರ ರಾಜ್ಯಗಳು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. 24 ರಾಜ್ಯಗಳು (ಮತ್ತು ಕೇಂದ್ರಾಡಳಿತ ಪ್ರದೇಶಗಳು) ತಮ್ಮ ಜಿಡಿಪಿಯ ಅನುಪಾತದಲ್ಲಿ ಶೇ 30ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾಲವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಗುಜರಾತ್ (ಶೇ 21.4) ಮತ್ತು ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ (20.4) ಮಾತ್ರ ಎಫ್‌ಆರ್‌ಬಿಎಂ ಗುರಿಯ ಶೇಕಡಾ 20ರ ಸಮೀಪವಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿದೆ. ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ, ರಾಜ್ಯಗಳ ಸಾಲದ ಅನುಪಾತವು ಸುಮಾರು ಶೇ 32. ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ರಾಜ್ಯಗಳ ಸಾಲದ ಅನುಪಾತವು ಸುಮಾರು ಶೇ 32ರಷ್ಟಿದೆ (ಸರ್ಕಾರಗಳ ಒಟ್ಟು ಜಿಡಿಪಿ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲ ರಾಜ್ಯಗಳ ಸಾಲದ ಅನುಪಾತವು ಇಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿದೆ).

ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯು ಬಹಳ ಸಂಕಷ್ಟದಲ್ಲಿ ಹಾಗಂತ ಕೇಂದ್ರದ ಸಾಲ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಇತ್ತೀಚಿನ ಅಂದಾಜಿನ ಪ್ರಕಾರ, 2021-22ರಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಸಾಲ/ಜಿಡಿಪಿ ಅನುಪಾತವು ಸುಮಾರು ಶೇ 59ರಷ್ಟು ಇರುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ರಾಜ್ಯಗಳು ಶ್ರೀಲಂಕಾದಂತೆಯೇ ಸವಲತ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಪುಕ್ಕಟೆ ಕೊಡುಗೆಗಳನ್ನು ನೀಡುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಖರ್ಚು ಮಾಡುತ್ತಿವೆ. ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯು ಬಹಳ ಸಂಕಷ್ಟದಲ್ಲಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಸರ್ಕಾರವು ಮತದಾರರನ್ನು ಸಮಾಧಾನಪಡಿಸಲು ತೆರಿಗೆ ದರಗಳನ್ನು ಕಡಿತಗೊಳಿಸಿದೆ, ಪಿಂಚಣಿ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಮರುಪ್ಯಾಕೇಜ್ ಮಾಡಿದೆ ಮತ್ತು ಒಂದು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಪೈಸೆಯನ್ನೂ ಗಳಿಸದೆ ಯುವಕರಿಗೆ ಬಡ್ಡಿರಹಿತ ಸಾಲವನ್ನು ನೀಡಿದೆ. ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗದಿಂದಾಗಿ ಅದರ ಆದಾಯವು ಮತ್ತಷ್ಟು ಕುಸಿದಾಗ ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಕುಸಿಯಿತು. ನಾಯಕನ ದುರಾಡಳಿತ ದೇಶವನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡಿತು. ಇದೇ ರೀತಿಯ ಸಾಲದ ಹೊರೆ ಹೊಂದಿರುವ ಭಾರತೀಯ ರಾಜ್ಯಗಳು ಅದೇ ರೀತಿ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ. ಅವರು ಉದಾರಿ ರಾಜರಂತೆ ವರ್ತಿಸುವ ಬಡವರು. ಪಂಜಾಬ್‌ನಲ್ಲಿ ಭಗವಂತ್ ಮಾನ್ ಚುನಾವಣೆಯ ಮೊದಲು ಹೊಸ ಸುತ್ತಿನ ಉಚಿತ ಕೊಡುಗೆಗಳನ್ನು ಭರವಸೆ ನೀಡಿದರು. ಈಗ ಖರ್ಚು ಮಾಡಲು ಹಣವಿಲ್ಲದೇ 1 ಲಕ್ಷ ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿಗಳ ಪರಿಹಾರ ಪ್ಯಾಕೇಜ್ ನೀಡುವಂತೆ ಕೇಂದ್ರವನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ರಾಜಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಅಶೋಕ್ ಗೆಹ್ಲೋಟ್ ಅವರು ಹಳೆಯ ಪಿಂಚಣಿ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಪುನಃ ಪರಿಚಯಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅದರಿಂದ ಬೊಕ್ಕಸಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ವೆಚ್ಚವಾಗುತ್ತದೆ. 2023ರ ಚುನಾವಣೆಗೆ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಮತದಾರರನ್ನು ಸಮಾಧಾನಪಡಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಅವರು ಉಚಿತ ವಿದ್ಯುತ್ ಮತ್ತು ಇತರ ಕೆಲವು ಪರಿಹಾರಗಳನ್ನು ಘೋಷಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರವು ಉಚಿತ ಪಡಿತರ ಮತ್ತು ನೇರ-ಖಾತೆ ನಗದು ವರ್ಗಾವಣೆಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು, ಈಗ ಅದನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಮತಬ್ಯಾಂಕ್ ಆಗಿ ಫಲಾನುಭವಿ ವರ್ಗ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇತರ ರಾಜ್ಯಗಳು ಸಹ ಸವಲತ್ತು ಮತ್ತು ಸಬ್ಸಿಡಿಗಳನ್ನು ಚುನಾವಣಾ ತಂತ್ರವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಸಿದ್ದು, ಹಣಕಾಸಿನ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒತ್ತಡವನ್ನು ಹಾಕುತ್ತವೆ. ಕೇಂದ್ರವೂ ವಿವೇಕಯುತವಾಗಿಲ್ಲ. ಕಾಗದದ ಮೇಲೆ ಭಾರತವು ಬಹಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಇಂಧನಕ್ಕಾಗಿ ಆಡಳಿತದ ಬೆಲೆ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿತು.

ಕೇಂದ್ರವೇ ಇಂಧನ ಬೆಲೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತದೆ ಆದರೆ, ರಾಜಕೀಯ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರವೇ ಇಂಧನ ಬೆಲೆಗಳನ್ನು ಇನ್ನೂ ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಉಕ್ರೇನ್ ಯುದ್ಧದ ನೆರಳಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಇತ್ತೀಚಿನ ಸುತ್ತಿನ ಚುನಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದಂತೆ, ಕಚ್ಚಾ ಬೆಲೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಾದಾಗಲೂ ತೈಲ ಕಂಪೆನಿಗಳು ದರಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸದೆ ಇರುವಂತೆ ಒತ್ತಾಯಿಸುವ ಸನ್ನಿವೇಶಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಕೃತಕವಾಗಿ ನಿಯಂತ್ರಿತ ಬೆಲೆಗಳು ತೈಲ ಕಂಪೆನಿಗಳ ಬ್ಯಾಲೆನ್ಸ್ ಶೀಟ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಕೇಂದ್ರದ ಆದಾಯವನ್ನು ಘಾಸಿಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಘೋಷಿಸುವ ಸ್ಪರ್ಧೆಯು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಭಾರತವನ್ನು ಆರ್ಥಿಕ ವಿನಾಶದ ಹಾದಿಗೆ ತರುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ರಾಜ್ಯಗಳು ಈಗಾಗಲೇ ಆ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಇವೆ. ಆದರೆ ಅವು ಕೇಂದ್ರದ ಛತ್ರಿ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಕೊಂಡಿವೆ. ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ದುರಂತವು ತೋರಿಸುವಂತೆ, ಕೊರೊನಾದಂಥ ಸಮಸ್ಯೆಯು ವಿವೇಕವಿಲ್ಲದೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡುವ ದೇಶಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತದೆ.

ಭಾರತದಂತಹ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಶೀಲ ರಾಷ್ಟ್ರವು ಯಾವಾಗಲೂ ಕಲ್ಯಾಣ ಯೋಜನೆಗಳಿಗೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಶೌಚಾಲಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು, ಮನೆಗಳಿಗೆ ಅಡುಗೆ ಅನಿಲದ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ನೀಡಲು ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯ, ನೈರ್ಮಲ್ಯ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯಗಳನ್ನು ನವೀಕರಿಸುವ ಯೋಜನೆಗಳಿಗೆ ಹಣವನ್ನು ವಿನಿಯೋಗಿಸಬೇಕು. ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೋಗದಂತಹ ವಿಪತ್ತುಗಳ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯವು ಉಚಿತ ಪಡಿತರ ಮತ್ತು ನೇರ ನಗದು ವರ್ಗಾವಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಮಧ್ಯ ಪ್ರವೇಶಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಬಡತನದಿಂದ ಹೊರಬಂದ ಜನರು ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಗೆ ಸೇರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ದೇಶದ ಜಿಡಿಪಿಗೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡುವುದರಿಂದ ಇದು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೂಡಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಸಮಸ್ಯೆಯೆಂದರೆ ರಾಜಕೀಯ ಜನಪ್ರಿಯತೆ, ಚುನಾವಣೆಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಖಜಾನೆಯನ್ನು ಬಳಸುವ ಕಲ್ಪನೆಯಾಗಿದೆ.

ಉಚಿತ ನೀರು, ವಿದ್ಯುತ್‌, ಲ್ಯಾಪ್‌ಟಾಪ್‌, ಬೈಕ್‌, ಮೊಬೈಲ್‌, ಬಸ್‌ ಮತ್ತು ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ಹಣ ನೀಡುವುದಾಗಿ ಮತದಾರರಿಗೆ ನೀಡಿದ ಭರವಸೆಗಳು ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿವೆ. ಒಂದು, ಇದು ಬೊಕ್ಕಸವನ್ನು ಬರಿದು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಎರಡು, ಇದು ಸ್ವತ್ತುಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತಿಫಲಗಳ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ನರೇಗಾದ ಆರಂಭಿಕ ಅವತಾರವು ಭೌತಿಕ ಸ್ವತ್ತುಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸದೆ ಅಥವಾ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳ ಉತ್ಪಾದಕತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸದೆ ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಯೋಜನೆಯಾಗಿದೆ. ಅದೃಷ್ಟವಶಾತ್, ಮಾದರಿಯನ್ನು ಈಗ ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಭಾರತೀಯ ರಾಜ್ಯಗಳು ಶ್ರೀಲಂಕಾದಂತೆ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳದಂತೆ ಖಚಿತಪಡಿಸಲು ಕಲ್ಯಾಣವಾದ ಮತ್ತು ಜನಪ್ರಿಯತೆ ಮಧ್ಯದ ಗೆರೆಯನ್ನು ಗೌರವಿಸಬೇಕು.

(*ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಮಾತ್ರ **ಶ್ರೀಲಂಕಾವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಎಲ್ಲ ಮೌಲ್ಯಗಳು 1 ಏಪ್ರಿಲ್, 2022 ರಂದು ವರದಿ ಮಾಡಿದಂತೆ ಸಾಪ್ತಾಹಿಕ ಯುಎಸ್​ ಡಾಲರ್-ರೂಪಾಯಿ ವಿನಿಮಯ ದರ 1 ಯುಎಸ್​ಡಿ= ರೂ. 75.96 ಅನ್ನು ಆಧರಿಸಿವೆ)

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: ತಿಂಗಳ ಕೊನೆಗೆ ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ಇಂಧನಕ್ಕಾಗಿ ಹಾಹಾಕಾರ ಸಾಧ್ಯತೆ: ಆರ್ಥಿಕ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನಿಂದ ನಲುಗಿರುವ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಆತಂಕ

Published On - 1:32 pm, Sat, 9 April 22