22 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಇದೇ ದಿನ ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆ ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ನ ಟೋಲೋಲಿಂಗ್ ಹಿಲ್ಸ್ ವಶ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು

1999ರ ಜೂನ್ 26 ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಸೇನೆ ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಕಾರ್ಗಿಲ್ನ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಭಾರತೀಯ ಯೋಧರು ಮರಳಿ ವಶಕ್ಕೆ ಪಡೆದುಕೊಂಡ ದಿನ. ಅಂದಿನಿಂದ ಇಂದಿನ ವರೆಗೆ ಈ ದಿನವನ್ನು ಕಾರ್ಗಿಲ್ ದಿನವಾಗಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ವೀರ ಮರಣಹೊಂದ ವೀರ ಯೋಧರನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಲಾಗುತ್ತೆ. ಆದರೆ ನಾವು ಈ ದಿನ ಈ ದಿನವನ್ನು ನೆನೆಯಲು ಒಂದು ಕಾರಣ ಇದೆ. ಜೂನ್ 13 ಇಂದು ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆ ತೋಲೋಲಿಂಗ್ ಹಿಲ್ಸ್ ವಶ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ದಿನ.

ಕಾರ್ಗಿಲ್ ಯುದ್ಧವು 22 ವರ್ಷಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲಿದೆ. ಮೇ 1999 ರ ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ, ಈಗ ಲಡಾಖ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಕಾರ್ಗಿಲ್ ವಲಯವು ಜಮ್ಮು ಮತ್ತು ಕಾಶ್ಮೀರದಲ್ಲಿತ್ತು, ಅಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಮತ್ತು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಸೇನೆಯ 60 ದಿನಗಳ ಸಶಸ್ತ್ರ ಸಂಘರ್ಷವಾಗಿದೆ. ಈ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಅನೇಕ ಯಶಸ್ಸನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದೆ. ಈ ಅನೇಕ ಯಶಸ್ಸುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ತೋಲೋಲಿಂಗ್ ಹಿಲ್ಸ್ ಅನ್ನು ಪುನಃ ವಶಕ್ಕೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಕೂಡ ಒಂದು. ಭಾರತ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಗಳಿಗೆ ತೋಲೋಲಿಂಗ್ ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ. ಇದನ್ನು ವಶ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಕಾರ್ಯತಂತ್ರದ ವಿಜಯವೆಂದು ಸಾಬೀತಾಗಿದೆ.

ತೋಲೋಲಿಂಗ್ ಹಿಲ್ಸ್ ವಶ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಭಾರತೀಕ ಸೇನೆಗೆ ಏಕೆ ಅಗತ್ಯವಾಗಿತ್ತು? ಜೂನ್ 13, 1999 ರಂದು, ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯು ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಲಘು ಕಾಲಾಳುಪಡೆಯ ಸೈನಿಕರನ್ನು ತೋಲೋಲಿಂಗ್ನಿಂದ ಹೊರಹಾಕಿತು. ಸೈನಿಕರ ಜೊತೆಗೆ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಉಗ್ರಗಾಮಿಗಳು ಸಹ ಈ ರೆಜಿಮೆಂಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಲಾಗಿದೆ. ತೋಲೋಲಿಂಗ್ ನಿಯಂತ್ರಣ ರೇಖೆ (ಎಲ್‌ಒಸಿ) ಗೆ ಬಹಳ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದೆ. ಇದರ ಸ್ಥಾನವು ಇಲ್ಲಿಂದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಹೆದ್ದಾರಿ 1 ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಶ್ರೀನಗರ-ಲೇಹ್ ಹೆದ್ದಾರಿಯನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಈ ಹೆದ್ದಾರಿ ಲಡಾಖ್ ಅನ್ನು ಜಮ್ಮು ಮತ್ತು ಕಾಶ್ಮೀರ ಮತ್ತು ದೇಶದ ಇತರ ಭಾಗಗಳಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕಿಸುವ ಪ್ರಮುಖ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ. ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಸೇನೆಯು ತೋಲೋಲಿಂಗ್ನಿಂದ ಈ ಹೆದ್ದಾರಿಯನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಗುರಿಯಾಗಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಈ ಹೆದ್ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ದಾಳಿ ಎಂದರೆ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಗೆಲುವು ಎಂದರ್ಧ.

ತೋಲೋಲಿಂಗ್ ಮೇಲೆ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಅಲರ್ಟ್ ತೋಲೋಲಿಂಗ್ ಅನ್ನು ಮರು ವಶಕ್ಕೆ ಪಡೆಯುವುದು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭದ ಮಾತಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ವಶಕ್ಕೆ ಪಡೆಯಲು ಹಲವು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಯುದ್ಧ ಮುಂದುವರಿಯಿತು. ಕಾರ್ಗಿಲ್‌ನ ಡ್ರಾಸ್ ಸೆಕ್ಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿದ 18 ಗ್ರೆನೇಡಿಯರ್‌ಗಳನ್ನು ತೋಲೋಲಿಂಗ್ನ ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಭಾರತೀಯ ತ್ರಿವರ್ಣವನ್ನು ಹಾರಿಸಲು ಆದೇಶಿಸಲಾಯಿತು. ತೋಲೋಲಿಂಗ್ ಅನ್ನು ವಶಕ್ಕೆ ಪಡೆಯದೆ ಶತ್ರುವನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತಳ್ಳುವುದು ಸುಲಭವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಮೇಜರ್ ರಾಜೇಶ್ ತಮ್ಮ ಸೈನಿಕರೊಂದಿಗೆ ಸಾವಿರಾರು ಅಡಿ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿರುವ ಉಗ್ರಗಾಮಿಗಳನ್ನು ಓಡಿಸಲು ಮುಂದಾದರು. ಈ ವೇಳೆ ಉಗ್ರಗಾಮಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 4 ರಿಂದ 5 ರ ನಡುವೆ ಇದೆ ಎಂದು ಈ ಹಿಂದೆಯೇ ತಿಳಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಸೈನ್ಯವು ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಲುಪಿದಾಗ ಇಡೀ ಸೈನಿಕರ ಕಂಪನಿಯೊಂದು ಇತ್ತು. ತೋಲೋಲಿಂಗ್ ಮೇಲಿರುವ ಅವರು ಎತ್ತರದ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ತಲುಪಿದ್ದರು. ಶಿಕರದ ಮೇಲಿರುವ ಕಾರಣ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಉಗ್ರಗಾಮಿಗಳು ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯ ಮೇಲೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಿಗಾ ಇಡುತ್ತಿದ್ದರು.

25 ಸೈನಿಕರು ಹುತಾತ್ಮ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಆಹಾರ ಪ್ಯಾಕೆಟ್‌ಗಳ ಬದಲು ಮದ್ದುಗುಂಡುಗಳನ್ನು ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವುದು ಉತ್ತಮ ಎಂದು ಎಲ್ಲರೂ ಭಾವಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಮತ್ತು ಸೈನಿಕರ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ನೀವು ಇಲ್ಲಿ ಊಹಿಸಬಹುದು. ಯುದ್ಧ ಗೆಲ್ಲಲು ನಮ್ಮ ಸೈನಿಕರು ಯಾವ ರೀತಿ ಸಿದ್ದತೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆಂದರೆ ಅವರು ಊಟವನ್ನೂ ಸಹ ಮರೆತು ಗೆಲುವಿನ ಸಂಭ್ರಮಕ್ಕಾಗಿ ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ಸೈನ್ಯಕ್ಕೆ ಕರೆ ಬಂದ ಕೂಡಲೇ ಅವರು ನಿರ್ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯವಾಗಿ ಗುಂಡು ಹಾರಿಸಲಾರಂಭಿಸಿದರು. ಈ ಗುಂಡಿನ ದಾಳಿಯಲ್ಲಿ, ಮೇಜರ್ ರಾಜೇಶ್ ಸೇರಿದಂತೆ 18 ಗ್ರೆನೇಡಿಯರ್‌ಗಳ 25 ಸೈನಿಕರು ಹುತಾತ್ಮರಾದರು. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಕರ್ನಲ್ ಕುಶಾಲ್ ಠಾಕೂರ್ ಮುನ್ನಡೆ ಸಾಧಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಲೆಫ್ಟಿನೆಂಟ್ ಕರ್ನಲ್ ವಿಶ್ವನಾಥನ್ ಕೂಡ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡರು. ಜೂನ್ 2 ಮತ್ತು 3 ರಂದು ಯೋಜನೆ ರೂಪಿಸಿಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ದಾಳಿಯನ್ನು ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಆದರೆ ಎರಡು ಬಾರಿಯೂ ಯುದ್ದ ವಿಫಲವಾಯಿತು.

2 ರಜಪೂತಾ ರೈಫಲ್ಸ್‌ನ ಮೇಜರ್ ವಿವೇಕ್ ಗುಪ್ತಾ 90 ಸೈನಿಕರೊಂದಿಗೆ ದಾಳಿ ನಡೆಸಲು ಮುಂದಾದರು. ಮೇಜರ್ ಗುಪ್ತಾ ಪಾಯಿಂಟ್ 4950 ಅನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೊರಟಿದ್ದು, ಜೂನ್ 12 ರಂದು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ, ಶತ್ರುಪಡೆ ಮತ್ತೆ ಗುಂಡಿನ ದಾಳಿಯನ್ನು ತೀವ್ರಗೊಳಿಸಿತು. ಜೂನ್ 13 ರಂದು ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಸೇನೆಯ ಬಂಕರ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ಹವಿಲ್ದಾರ್ ಯಶ್ವೀರ್ ಸಿಂಗ್ ಶೌರ್ಯ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದರು. ಅವರ ಈ ಧೈರ್ಯವು ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಗೆ ಜಯ ತಂದುಕೊಟ್ಟಿತು. ಬಳಿಕ ಭಾರತವು ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ತೋಲೋಲಿಂಗ್ನಿಂದ ಓಡಿಸಿ ಭಾರತೀಯ ತ್ರಿವರ್ಣ ಧ್ವಜವನ್ನು ಈ ಶಿಖರದ ಮೇಲೆ ಹಾರಿಸಿತು. ಯುದ್ಧದ ನಂತರ, ಮೇಜರ್ ರಾಜೇಶ್, ಮೇಜರ್ ವಿವೇಕ್ ಗುಪ್ತಾ ಮತ್ತು ದಿಗೇಂದ್ರ ಕುಮಾರ್, ಅವರಿಗೆ ಮರಣೋತ್ತರ ಮಹಾ ವೀರ ಚಕ್ರ ನೀಡಲಾಯಿತು. ಹಾಗೂ ಕರ್ನಲ್ ವಿಶ್ವನಾಥನ್ ಮತ್ತು ಹವಿಲ್ದಾರ್ ಯಶ್ವೀರ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರಿಗೆ ಮರಣೋತ್ತರವಾಗಿ ವೀರ್ ಚಕ್ರವನ್ನು ನೀಡಲಾಯಿತು.

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: ನಿಮ್ಮ ಮದುವೆ ಯಾವಾಗ? ವೈವಾಹಿಕ ಜೀವನ ಹೇಗಿರುತ್ತೆ.. ವಿವಾಹ ರೇಖೆಯ ಮೂಲಕ ತಿಳಿಯಬಹುದು ಮದುವೆ ರಹಸ್ಯ

Published On - 4:54 pm, Sun, 13 June 21