ಕುತುಬ್ ಮಿನಾರ್ ವಿವಾದ: ಗಂಗಾ ಮತ್ತು ಯಮುನಾ ನಡುವಿನ ಭೂಮಿಯ ಮಾಲೀಕತ್ವವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಮಧ್ಯಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಆದೇಶ ಕಾಯ್ದಿರಿಸಿದ ದೆಹಲಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯ

ದೆಹಲಿಯ ಕುತುಬ್ ಮಿನಾರ್ (Qutub Minar) ಸಂಕೀರ್ಣದಲ್ಲಿರುವ ದೇವಾಲಯಗಳ ಮರುಸ್ಥಾಪನೆ ಕೋರಿ ಸಲ್ಲಿಸಲಾದ ಮೇಲ್ಮನವಿಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಆಗ್ರಾದಿಂದ ಮೀರತ್, ಅಲಿಘರ್, ಬುಲ್ಲಂದ್‌ಶಹರ್ ಮತ್ತು ಗುರ್‌ಗಾಂವ್‌ ವರೆಗೆ ಯಮುನಾ ಮತ್ತು ಗಂಗಾ ನದಿಯ ನಡುವೆ ಹರಿಯುವ ಪ್ರದೇಶದ ಮೇಲೆ ಹಕ್ಕನ್ನು ಕೋರಿ ಕುನ್ವರ್ ಮಹೇಂದ್ರ ಧ್ವಜ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರು ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದ ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆ ಅರ್ಜಿಯ ಆದೇಶವನ್ನು ದೆಹಲಿ ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಸೋಮವಾರ ಕಾಯ್ದಿರಿಸಿದೆ. ಈ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಜಿಲ್ಲಾ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶ ದಿನೇಶ್ ಕುಮಾರ್ ಅವರು ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 17ರ ಶನಿವಾರ ಸಂಜೆ 4 ಗಂಟೆಗೆ ಆದೇಶ ಹೊರಡಿಸಲಿದ್ದಾರೆ. ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆದಾರರ ಪರ ವಕೀಲ ಮನೋಹರ್ ಲಾಲ್ ಶರ್ಮಾ, ಭಾರತೀಯ ಪುರಾತತ್ವ ಸರ್ವೇಕ್ಷಣಾ ಇಲಾಖೆ (ಎಎಸ್‌ಐ) ಪರ ವಕೀಲ ಸುಭಾಷ್ ಗುಪ್ತಾ ಮತ್ತು ಮೇಲ್ಮನವಿದಾರರೊಬ್ಬರ ಪರ ವಾದ ಮಂಡಿಸಿದ ವಕೀಲರ ವಾದವನ್ನು ಆಲಿಸಿದ ಬಳಿಕ ನ್ಯಾಯಾಲಯ ಆದೇಶವನ್ನು ಕಾಯ್ದಿರಿಸಿದೆ. ಸಿಂಗ್ ಅವರು ಮೇಲ್ಮನವಿಯಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಹಕ್ಕನ್ನು ಹೊಂದಿಲ್ಲದಿರುವ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆ ಅರ್ಜಿಯನ್ನು ವಜಾಗೊಳಿಸಲು ಅರ್ಹವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಎಎಸ್ಐ ವಾದಿಸಿದೆ.

ಸಿಂಗ್ ಅವರು ಹಲವಾರು ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಮತ್ತು ವಿಶಾಲವಾದ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಎಎಸ್ಐ ವಾದಿಸಿತ್ತು.ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅವರು ಕಳೆದ 150 ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಯಾವುದೇ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಮುಂದೆ ವಿವಾದವನ್ನು ಎತ್ತದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತಿದ್ದಾರೆ. ಕಳೆದ ವರ್ಷ ದೆಹಲಿ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ತಾನು ಕೊನೆಯ ಮೊಘಲ್ ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಬಹದ್ದೂರ್ ಷಾ ಜಾಫರ್ II ರ ಮರಿ ಮೊಮ್ಮಗನ ವಿಧವೆ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಂಡು ಕೆಂಪು ಕೋಟೆಯನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕೋರಿ ಸುಲ್ತಾನಾ ಬೇಗಂ ಸಲ್ಲಿಸಿದ ಇದೇ ರೀತಿಯ ಮನವಿಯನ್ನು ವಜಾಗೊಳಿಸಿದೆ ಎಂದು ಎಎಸ್‌ಐ ಹೇಳಿದೆ. ನ್ಯಾಯಾಲಯವನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಲು ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿಳಂಬವಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಆಕೆಯ ಮನವಿಯನ್ನು ವಜಾಗೊಳಿಸಲಾಗಿತ್ತು.

1950 ರಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದ ರಾಜಾ ರೋಹಿಣಿ ರಾಮನ್ ಧವಜ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದು, ಬೆಸ್ವಾನ್ ಕುಟುಂಬದ ಕರ್ತಾ ಮಧ್ಯಸ್ಥಗಾರ ಎಂದು ಅರ್ಜಿದಾರರು ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ. 1658 ರಲ್ಲಿ ಷಹಜಹಾನ್‌ನ ಮರಣದ ನಂತರ ಜಾಟ್ ಪರಿಗಣನೆಯು ದೃಢವಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾಯಿತು. ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಖಾತ್ರಿಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿತು ಎಂದು ಅರ್ಜಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದೆ.   ಮಕಾನ್‌ನ ಮೊಮ್ಮಗ ರಾಜಾ ನಂದ್ ರಾಮ್ ತನ್ನ ಮುಖ್ಯಸ್ಥನಾಗಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡನು. ಬುಡಕಟ್ಟು ಮತ್ತು ದರ್ಯಾಪುರದ ಬಡ ರಾಜನಿಂದ ಬೆಂಬಲಿತವಾಗಿದೆ. 1947 ರಲ್ಲಿ ರಾಜಾ ರೋಹಿಣಿ ರಾಮನ್ ಧವಜ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಸಿಂಗ್ ಅವರ ಜೀವಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಈ ಕುಟುಂಬದ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಆಡಳಿತಗಾರ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಭಾರತ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳು ಸ್ವತಂತ್ರ ಮತ್ತು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವರು ಮುಸ್ರಾನ್‌ನ ಬೆಸ್ವಾನ್ ಅವಿಬಾಜ್ಯ ರಾಜ್ಯ ಬೆಸ್ವಾನ್ ಎಸ್ಟೇಟ್ ಹತ್ರಾಸ್ ಎಸ್ಟೇಟ್‌ನ ಮಾಲೀಕರಾಗಿದ್ದರು ಎಂದು ಅರ್ಜಿ ಸಲ್ಲಿಸಲಾಯಿತು. ರಾಜಾ ರೋಹಿಣಿ ರಾಮನ್ ಧವಜ್ ಅವರ ಮರಣದ ನಂತರ, 1950 ರ ಕಾನೂನಿನ ಪ್ರಕಾರ ಅವರ ಕಾನೂನುಬದ್ಧ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಗಳು ಅಂದರೆ 4 ಪುತ್ರರು ಮತ್ತು ಇಬ್ಬರು ವಿಧವೆಯರು (ಅರ್ಜಿದಾರರನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ) ಆಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಆನುವಂಶಿಕವಾಗಿ ಪಡೆದರು ಎಂದು ಅದು ಹೇಳಿದೆ. ಪೂರ್ವಜರ ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಆಸ್ತಿಗಳು 1695 AD ರಿಂದ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಬೆಸ್ವಾನ್ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರೆದವು.

“ಬೆಸ್ವಾನ್ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ರಾಜ್ಯ ಬೆಸ್ವಾನ್ ಮತ್ತು ಬೆಸ್ವಾನ್ ಕುಟುಂಬಗಳು ಬೆಸ್ವಾನ್ ಎಸ್ಟೇಟ್ ಪೂರ್ವಜರ ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಆಸ್ತಿಗಳನ್ನು 1873 ರಿಂದ 1950 ರವರೆಗೆ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಪಿತ್ರಾರ್ಜಿತವಾಗಿ ಮುಂದುವರಿಸಲು ಯಾವುದೇ ವಿಲೀನಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಲಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಮನವಿಯಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಅರ್ಜಿದಾರರು 1947 ರಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರ ಭಾರತ ಸರ್ಕಾರವು ಯಾವುದೇ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಲಿಲ್ಲ, ಅಥವಾ ಯಾವುದೇ ಸೇರ್ಪಡೆಯಾಗಲಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಬೆಸ್ವಾನ್ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ರಾಜ್ಯ ಬೆಸ್ವಾನ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಯಾವುದೇ ವಿಲೀನ ಒಪ್ಪಂದವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಯಾವುದೇ ಸ್ವಾಧೀನ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಇರಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಬೇಸ್ವಾನ್ ಕುಟುಂಬದ ಬೇಸ್ವಾನ್ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ರಾಜ್ಯವು ಆಗ್ರಾದಿಂದ ಮೀರತ್, ಅಲಿಗಢ, ಬುಲ್ಲಂದ್‌ಶಹರ್ ಮತ್ತು ಗುರ್ಗಾಂವ್ ನಲ್ಲಿ ಜಮುನಾ ಮತ್ತು ಗಂಗಾ ನದಿಯ ನಡುವೆ ಹರಿಯುವ ಆಗ್ರಾದ ಸಂಯುಕ್ತ ಪ್ರಾಂತ್ಯದ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಸ್ವತಂತ್ರ ಮತ್ತು ಸ್ವಾಮ್ಯ ಮತ್ತು ಸ್ವಾಧೀನಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವದ ಸ್ಥಾನಮಾನವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ.

“ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ, ದೆಹಲಿ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಯು.ಪಿ. ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರವು ಕಾನೂನು ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಿಲ್ಲದೆ ಅರ್ಜಿದಾರರ ಕಾನೂನು ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಅತಿಕ್ರಮಿಸಿದ್ದು ಅರ್ಜಿದಾರರ ಆಸ್ತಿಯೊಂದಿಗೆ ಅಧಿಕಾರ, ಹಂಚಿಕೆ, ಹಂಚಿಕೆ ಮತ್ತು ಮರಣವನ್ನು ದುರುಪಯೋಗಪಡಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ” ಎಂದು ಅರ್ಜಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಅದರಂತೆ, ದಕ್ಷಿಣ ದೆಹಲಿಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರದೇಶವು ಅರ್ಜಿದಾರರ ಕಾನೂನು ಹಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಾಗಿದೆ ಎಂದು ವಾದಿಸಲಾಯಿತು. ವಿವಾದದ ಕೇಂದ್ರವಾದ ಕುತುಬ್ ಮಿನಾರ್, ಸದರಿ ನ್ಯಾಯವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿದ್ದು ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ತೀರ್ಪು ಅರ್ಜಿದಾರರ ಕಾನೂನು ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಘಾಸಿಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟಿದೆ.

Published On - 7:24 pm, Tue, 13 September 22